بالاخره پس از سالها انتظار فرصت سفر به شهر قونیه برایم پیش آمد. مطلبی که در زیر می بینید گزارش سفرم است همراه با تعدادی عکسهای این سفر. اصل مطلب را در هفته نامه همشهری جوان دنبال کنید.
دوست ندارم با هواپیما سفر كنم. وقتی یك باره سوار پرنده ای آهنین به سرزمینی دیگر، به جغرافیایی دیگر، به فرهنگی دیگر فرود می آیی، انگار تقلب كرده باشی. زمین، چیز دیگری است. حس دارد. روی زمین، آرام آرام سیر می كنی. ذره ذره آن سرزمین را می پیمایی. انگار می نوشی اش.
بعدازظهر از تهران راه افتادیم. فردا صبح به مرز رسیدیم. خیلی دوست داشتم تركیه را ببینم. می خواستم ببینم این چه كشوری است كه این همه آدم می روند درش بگردند؛ از جهانگردی درآمد بالایی دارد. خیلی از ایرانی ها هم می روند آن جا بگردند. می گویند در آینده ای دور هم عضو اتحادیه اروپا می شود و ما را با اروپا هم مرز می كند.

